Bandstotenfinales
Afgelopen vrijdag en zaterdag vonden de bandstoten finales 1e en 2e klasse plaats in De Linde
te Meerkerk. Heinz van Haaren en Piet Wattimury zijn de kampioenen geworden in
respectievelijk de 1e en 2e klasse bandstoten.

In de 2e klasse werd het meest spannende scenario werkelijkheid, waarin 4 spelers in de
laatste ronde op 4 punten stonden. Op dat moment was debutant Peter van Rooden reeds
op de 5e plaats geëindigd, maar met het 4e gemiddelde dankzij gedoseerd spel.

Voor wervelwind Teunis van Steenbergen was de eerste avond een droomstart met vier punten en
twee overrompelde tegenstanders. Het sterke spel was de tweede dag echter negens meer
te bekennen en dat betekende een vierde plaats. Gert-Jan van Lier wist zich goed te
handhaven in het driebanden geweld van zijn tegenstanders en met mooie libre oplossingen
de derde plaats te bemachtigen.
Joan Smaal was de enige die van de uiteindelijke kampioen wist te winnen en ook de hoogste
serie van 10 scoorde. Zijn verliespartij tegen Van Steenbergen in 37 beurten deed het
gemiddelde geen goed en dus restte het zilver. Voor Piet Wattimury was dit een toernooi van
de groei en de titel als beloning. Na nota bene verlies in de eerste partij stond hij op de 5e
plaats. In de twee winstpartijen daaropvolgend verbeterde hij met grote stappen steeds zijn
moyenne en hoogste series. In de slotpartij tegen Van Steenbergen deed hij er nog een
schepje bovenop en in de kortste partij van 16 beurten maakte Piet Wattimury duidelijk dat
hij de onbetwiste kampioen bandstoten 2e klasse is.
De 1e klasse was zeker zo spannend met 3 kanshebbers tot de laatste partij. Voor Nico van
Wijk was het toernooi met 0 punten toen al voorbij en een 5e plaats was het resultaat,
ondanks zijn sterkste partij tegen de kampioen. Bij Freek Boom was de start prima met winst
tegen Van Wijk en constant hoge series van 10 en 11 in elke partij. Er waren veel beurten
nodig (Biljartpoint noemt je dan beste tafelganger) wat leidde tot een vierde plaats. Marco
Spronk debuteerde in deze klasse en liet meteen zien niet voor niets mee te doen tussen de
vele driebandenspelers. Met winst in 18 beurten in partij 1 en een serie van 11 bleek hij een
serieuze titelkandidaat te zijn. In de laatste ronde was het fraaie gemiddelde te ver gezakt.
Ondanks evenveel punten als de kampioen, werd het alsnog de derde plaats.
In de finalepartij was het voor Cees Kaarsemaker erop of eronder. Aan kwaliteit lag het niet,
want met 2 ijzersterke overwinningen in 15 beurten was hij onverslaanbaar, zelfs voor de
kampioen. Het gemiddelde bleef echter achter door een verliespartij van 1.67 waardoor het
goede spel beloond werd met de tweede plaats. Voor Heinz van Haaren was het toernooi al
bijna geslaagd op de eerste avond met 2 prachtige zeges in 18 beurten en bovendien de
hoogste serie van 14. De derde partij werd met winst in 24 beurten besloten en bracht hem
terecht in een zetel voor de finale. Dat werd overduidelijk in de slotpartij waarin de regerend
kampioen zich het verlies kon permitteren door ‘gewoon’ 2.00 te spelen. Uiteraard een
klasse prestatie en daarmee prolongeert Heinz van Haaren zijn titel